Υπάρχουν στιγμές στην Iστορία της ανθρωπότητας όπου το μέγεθος που μπορεί να φτάσει η βαρβαρότητα φαντάζει κάτι σαν επιβεβαίωση της απαισιόδοξης και μάλλον μισανθρωπικής θεώρησης ενός πολιτικού φιλόσοφου του 17ου αιώνα, του Τόμας Χομπς, για την a-priori κακή φύση του ανθρώπινου είδους. Συνήθως όταν μιλάμε για ιστορικές στιγμές όπου η βαρβαρότητα χτύπησε κόκκινο, φέρνουμε στο νου τον Ναζιστικό ολοκληρωτισμό και πολύ περισσότερο το «αριστούργημά» του που δεν είναι άλλο από το Ολοκαύτωμα. Ελάχιστες φορές γίνεται λόγος για τα εγκλήματα που διέπραξαν οι σύμμαχοι της Ναζιστικής Γερμανίας κατά τα τελευταία χρόνια του Μεσοπολέμου και καθ’ όλη τη διάρκεια του Β’ ΠΠ, η τότε αυτοκρατορική Ιαπωνία. Και μοιάζει ύποπτα αξιοπερίεργο που η ιστοριογραφία δεν έχει δώσει βαρύτητα στα εγκλήματα της τελευταίας, ανάλογη με εκείνη που έχει δείξει για το Τρίτο Ράιχ.
Με αφορμή την ταινία «Nanking! Nanking!” Κινέζικης παραγωγής, επιλέξαμε να αναδείξουμε ένα μέρος μονάχα από αυτό που ονομάστηκε «Βιασμός της Νανκίνγκ». Στο παρακάτω link () θα βρείτε πληροφορίες γι’ αυτό το ασύλληπτης φρικαλεότητας μαζικό έγκλημα πολέμου. Δεν είναι επίσης τυχαίο, ενώ είναι μάλιστα ενδεικτικό του μεγέθους της φρίκης, το γεγονός ότι επιλέχτηκε ο όρος «βιασμός» για να περιγράψει τα όσα ακολούθησαν την κατάληψη της τότε πρωτεύουσας της Κίνας.
Εμείς λοιπόν με τη σειρά μας, από όλη την ταινία που πραγματικά αξίζει να τη δει κανείς, επιλέξαμε μία μονάχα σκηνή μερικών λεπτών, όπου ένα μέρος των χιλιάδων αιχμαλώτων πολέμου οδηγείται σε μαζική εκτέλεση στο ίδιο μέρος όπου είναι συγκεντρωμένα χιλιάδες πτώματα ομοεθνών τους. Στην ταινία παρουσιάζεται τόσο με ωμό όσο και με ποιητικό-δραματικό τρόπο η όλη αυτή ανθρωποκαταστροφή, όπου οι κατακτητές επιστρέφουν και αφήνονται να κυριαρχηθούν από τα αρχέγονα των αρχέγονων ζωώδη ένστικτά τους, εξαντλώντας τα πάνω στα σώματα και στις ψυχές των ηττημένων.
Ψάξαμε αρκετά για να βρούμε μία μουσική σύνθεση που να ταιριάζει όχι με τη σκηνή που διαλέξαμε, αλλά με αυτό που αισθανθήκαμε βλέποντάς την πρώτη φορά. Και ναι, καταλήξαμε σε έναν σκοτεινό, καταχθόνιο ήχο από μία «γκρούπα» μουσικού ύφους dark-ritual ambient, τους Arktau Eos από την Φινλανδία.
Τελειώνοντας θα θέλαμε να τονίσουμε το αντιμιλιταριστικό του πράγματος. Όσο κι αν σε κάποιους προκαλεί θαυμασμό και δέος η στρατιωτική ισχύς ως προαπαιτούμενο ή ζητούμενο για την όποια διασφάλιση της εθνικής κυριαρχίας ή ακόμη και της επαναστατικής πράξης –χωρίς να επιδιώκουμε να τα θεωρήσουμε τα δύο αυτά ως απόλυτα ταυτόσημες έννοιες– να θυμίσουμε ότι αυτή (η στρατιωτική ισχύς) σε συνδυασμό με πατριδοκάπηλες, αλυτρωτικές και εντέλει εθνικιστικές μαζικές ονειρώξεις γίνονται το κατάλληλο μέσο επιβολής και κυριαρχίας μετά ενός μαζικού και ολοκληρωτικού ολέθρου. Άλλωστε, τόσο τα μέσα τα υλικά όσο και οι ιδέες είναι ανθρώπων έργα, ικανά –ανάλογα τον σκοπό και την ιστορική στιγμή– να γίνουν κλίμακα για τον ουρανό ή κατεβασιά για το απόλυτο σκοτάδι. Κι όλα αυτά επί της Γης και μόνο.
Ας φροντίσουμε όλοι, λοιπόν, να βάζουμε ένα λιθαράκι για μία πανανθρώπινη ειρήνη, για μία κοινωνικά απελευθερωμένη Γη.
Η Ιστορία μας διδάσκει κάθε φορά πολλά.
Μην την αγνοούμε, μην την προσπερνάμε.
Artist: Arktau Eos
Album: Ai Ma Ra (2009)
Movie: Nanking ! Nanking! (China, 2009)
#Arktau_Eos #Nanking #南京！_南京！
Музыка
Фильмы
ТВ Шоу
Категории видео
