JOKER: Folie a Deux: En Az Yirmi Birinci Yüzyıl İnsanı Kadar Kafası Karışık Bir Film!
Gayet bağnaz bir yorumla ortayı yapalım, Ferhunde Hanımlar dizisi herhangi bir Joker hikayesine ne kadar benziyorsa, bu film de o kadar Joker.
Todd Phillips zaten ilk filmde “serbest Joker uyarlaması” sınırlarını bile sık sık ihlâl ediyordu ama bu sefer biçim açısından yedinci sanatın Frankenstein’ını yaratmış.
Sanırım son yıllarda gerçekten de stil zengini mizansenleri olup da bağlamının kellesini koparan böyle bir şeye rastlamadım.
Muhteşem çekilmiş berbat mizansenleriyle, muhtemelen hayatımızda ilk defa deneyimleyeceğimiz türden bir “mahkeme salonu vodvili” izlemek açısından evet, benzersiz bir deneyim.
Fakat pek çok izleyicinin böyle bir deneyimden mahrum kalması bir eksiklik yaratmayacaktır.
Hiç değilse Todd Phillips’in “bu nasıl Joker yorumu?” sorularını iki filme yayılan devasa bir nanikle noktalaması adına cesur bir deneyim.
Lakin bir Joker filmi arıyorsanız,
Hem de Harley Quinn ile işbirliği yapan o ultra psikopat Joker’i arıyorsanız, doğru filme bilet almıyorsunuz.
Bu film, Joker’in neden “o” Joker olmadığını açıklamak için bol bol Lady Gaga PR’ına direksiyon kıvıran, biçim zengini bir görüntü kalabalığı…
Peki kötü bir film mi?
Sahi bu nasıl film lan böyle?