บทที่ 4: Blood and Truth (เลือดและความจริง)(เพลง Love That Still Remains รักที่ยังคงอยู่)
กลางดึก – เมืองพระแสงซิตตี้ กลิ่นควันปืนลอยฟุ้ง
ร่างของมือปืนหลายคนล้มกลิ้งอยู่ตามถนนที่เปื้อนฝุ่นเลือด มาร์ทตี้ กำปืนแน่น หอบหายใจหนักหลังจากยิงต่อสู้กับลูกน้องของ ลุค จนเหลือไม่กี่คน แต่กระสุนของเขาก็ใกล้หมดแล้ว
"มันหมดแรงแล้ว! ฆ่ามันเลย!" หนึ่งในลูกน้องของลุคตะโกน
ทันใดนั้น— เสียงหวีดร้องดังมาจากความมืด
"ย๊าาาาาห์!!!"
เงาร่างของนักรบอินเดียนแดงโผล่พุ่งเข้ามาจากหลังคาบ้าน! พวกอินเดียนแดงมาช่วยแล้ว!
ไวท์ฟาง นำทีมนักรบอินเดียนแดงขี่ม้าบุกเข้าโจมตีพวกมือปืนของลุค ธนูพุ่งทะลุอกศัตรู เสียงมีดปักเข้าที่เนื้อดังฉึก ๆ ขณะที่เสียงปืนดังสนั่นทั่วเมือง
มาร์ทตี้ใช้จังหวะนี้ลอบเข้าไปในคฤหาสน์ของลุค...
ภายในคฤหาสน์ของลุค – ห้องโถงใหญ่
เสียงไฟลุกไหม้ดังเปรี๊ยะ ๆ มาร์ทตี้ไล่ล่าผ่านทางเดินที่เต็มไปด้วยศัตรู ปัง! ปัง! เขายิงไปสองนัด กำจัดศัตรูที่ขวางทาง ก่อนจะพุ่งขึ้นบันไดไปยังชั้นบน
ห้องสุดท้าย ประตูเปิดอ้าอยู่เล็กน้อย
"มาร์ทตี้! ช่วยด้วย!" เสียงของแอนนาดังมาจากข้างใน!
มาร์ทตี้เตะประตูเข้าไปทันที—
แต่ภาพที่เห็นทำให้เขาชะงัก...
ลุคยืนอยู่กลางห้อง เอามีดจ่อคอของแอนนา ดวงตาเต็มไปด้วยความคลั่งแค้น
"แกมาถึงนี่จนได้สินะ..." ลุคแสยะยิ้ม "แต่เกมมันยังไม่จบหรอก!"
มาร์ทตี้ยกปืนขึ้นเล็ง "ปล่อยเธอซะ ลุค เรื่องนี้มันพอได้แล้ว!"
ลุคหัวเราะเบา ๆ "พอเหรอ? ไม่!" เขาขบกรามแน่นก่อนจะตะโกนเสียงดัง "แกเคยคิดบ้างไหมว่าทำไมฉันถึงเกลียดแกขนาดนี้?!"
มาร์ทตี้จ้องเขม็ง "...เพราะแกมันสารเลว"
ลุคหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง "ไม่ใช่แค่นั้น! ฉันมีอะไรจะบอกแก... เจมี่ไม่ใช่ลูกของแก!"
มาร์ทตี้ชะงักไปเสี้ยววินาที
"อะไรนะ?"
ลุคกระชากผมแอนนา "ใช่แล้ว! เจมี่คือลูกของฉันกับแอนนา!"
มาร์ทตี้กำปืนแน่น "โกหก!"
"ไม่โกหกโว้ย!" ลุคคำราม "10 ปีก่อน แอนนาท้องลูกของฉัน แต่เธอหนีไปกับแก! แกขโมยครอบครัวของฉันไป!"
มาร์ทตี้มองไปที่แอนนา "มันเป็นความจริงเหรอ?"
แอนนาเม้มปากแน่น ก่อนจะค่อย ๆ พยักหน้า น้ำตาคลอเบ้า
"ขะ...ขอโทษนะ มาร์ทตี้"
หัวใจของมาร์ทตี้เต้นแรงเหมือนจะระเบิด เจมี่คือลูกของลุคจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?
ลุคมองดูสีหน้าช็อกของมาร์ทตี้ ก่อนจะยิ้มเยาะ "ตอนนี้แกเข้าใจหรือยัง? แกไม่ใช่พ่อของมัน! แกไม่มีสิทธิ์เอาครอบครัวของฉันไป!"
"แต่ฉันเลี้ยงดูเจมี่มาตลอด!" มาร์ทตี้ตะโกนกลับ "เลือดไม่สำคัญหรอก! เจมี่คือลูกของฉัน!"
ลุคกัดฟันแน่น ก่อนจะกระซิบข้างหูแอนนาเบา ๆ "...ถ้าเธอไม่เป็นของฉัน เธอก็ไม่ต้องเป็นของใครทั้งนั้น"
เขายกมีดขึ้นเตรียมจะแทงแอนนา!
ปัง!!!
เสียงปืนดังก้อง
เลือดกระเซ็นลงบนพื้นไม้
ลุคเบิกตากว้าง... ก่อนจะทรุดลงไปกับพื้น
มาร์ทตี้ยืนหอบหายใจ มือกำปืนค้างอยู่ ควันลอยขึ้นจากปลายกระบอก
ลุคหอบหนัก เลือดไหลออกจากอก เขามองหน้ามาร์ทตี้ด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความพ่ายแพ้ "...แกชนะแล้ว"
มาร์ทตี้เดินเข้ามาประคองแอนนา เธอสะอื้นกอดเขาไว้แน่น "ฉันขอโทษ... ขอโทษจริง ๆ"
มาร์ทตี้ไม่ตอบ เขาเพียงแต่กอดเธอแน่นขึ้น
ลุคนอนหอบหายใจช้า ๆ ก่อนจะยิ้มมุมปาก "ฝากดูแลลูกฉันให้ดีล่ะ..."
จากนั้น... เขาก็หมดลมหายใจ
Музыка
Фильмы
ТВ Шоу
Категории видео
