Posejnianka - Kwiat paproci (Asnyk) [gothic folk rock]

Подробнее о видео

Na podstawie wiersza Adama Asnyka:
- - -
Zakwita w puszczach dziwny kwiat paproci,
Na jedną chwilę w tajemniczym cieniu
Cały świat blaskiem czarodziejskim złoci,
Lecz można tylko dotknąć go w marzeniu.

Młodość, co wierzą sama cuda tworzy,
Umie go dojrzeć w cudowności lesie,
Żadne widziadło w biegu jej nie strwoży
Pewnej, że skarb ten na sercu uniesie.

Na jedną chwilę w tajemniczym cieniu
Lecz można tylko dotknąć go w marzeniu.
Na jedną chwilę w tajemniczym cieniu
Lecz można tylko dotknąć go w marzeniu.

A choć nie uszczknie kwiecia ideału,
Co pod jej ręką jako sen przepada,
Jednak ma chwilę ekstazy i szału,
W której jest pewną, że niebo posiada,

Gdy się dwa serca spotkają tęskniące,
Pełne nadziemskiej piękności i żalu,
Gdy objawienie miłości jak słońce
Na ust spłonionych zabłyśnie koralu;

A choć nie uszczknie kwiecia ideału,
Jednak ma chwilę ekstazy i szału,
A choć nie uszczknie kwiecia ideału,
Jednak ma chwilę ekstazy i szału,

Gdy po raz pierwszy drżące a wstydliwe
Te usta w jeden pocałunek spłyną,
Gdy przez nie dusze połączyć się chciwe
Jako dwie fale w oceanie giną -

Natenczas w uczuć wezbranych powodzi,
W tej błyskawicy duchów idealnej,
Kwiat ów cudowny tajemniczo wschodzi
I w pocałunku kwitnie niewidzialny!

Tyle też jego trwania. Gdy z zachwytu
Zbudzina dusza chce go ująć w dłonie -
Zniknął bez śladu... Tylko wśród błękitu
Zostały po nim jakieś dziwne wonie.

Natenczas w uczuć wezbranych powodzi,
Kwiat ów cudowny tajemniczo wschodzi
Natenczas w uczuć wezbranych powodzi,
Kwiat ów cudowny tajemniczo wschodzi