A “typical” WWI scene: it’s just a burning memory /All Quiet on the Western Front

Подробнее о видео

Το “It’ s just a burning memory” είναι το πρώτο μουσικό κομμάτι της ιδιαίτερης, από αισθητική και ανθρώπινη άποψη, συλλογής «Every at the end of time – STAGE 1”. Το έργο αποτελεί μια μουσική εξερεύνηση για την άνοια, την προοδευτική ανάπτυξή της και την ολοκληρωτική επικράτησή της. Πρόκειται για έξι ξεχωριστά μέρη, όπου στο πρώτο αποτυπώνεται το βίωμα των πρώτων σημαδιών της απώλειας της μνήμης. Κι η μουσική αυτή εμπειρία παρουσιάζεται ως μια όμορφη ονειροπόληση. Κάτι σαν τη δόξα των τελευταίων ημερών της μνήμης.

Το πρώτο αυτό κομμάτι έχει ευρέως χρησιμοποιηθεί για να «ντύσει» μουσικά σκηνές βίαιων γεγονότων. Σαν τη βιαιότητα, θα μπορούσαμε να πούμε, της κατάστασης της απώλειας της μνήμης, που όμως το άτομο που την υφίσταται δεν μπορεί να την αποδεχτεί και ωραιοποιεί την λήψη των τελευταίων αναμνήσεων. Άλλωστε και η ίδια η μνήμη από μόνη της είναι πλέον αδύναμη και ευάλωτη και γι’ αυτό δεν είναι σε θέση να έρθει αντιμέτωπη με συναισθήματα που την ταράζουν κι έτσι όλα παρουσιάζονται στην «οθόνη» της σαν μέσα σε μια άχλη, εικόνες αποδυναμωμένες σε ένταση –κατάσταση που βιώνεται ως μια ονειροπόληση ωραιοποιημένη.

Συμφωνώντας κι εμείς με το «ταιριαστό» της σύνδεσης αυτής οπτικού και ηχητικού περιεχομένου, δέσαμε το “It’ s just a burning memory” με μια σκηνή από την ταινία «Ουδέν νεότερο από το Δυτικό μέτωπο». Η αντιπολεμική αυτή ταινία είναι κινηματογραφική απόδοση του ομώνυμου βιβλίου του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ και στις μέρες μας έγινε πάλι γνωστή με μια καινούργια κινηματογραφική της εκδοχή που παρουσιάστηκε με πολύ μεγάλη επιτυχία. Η σκηνή πρόκειται για μια από τις αμέτρητες μαζικές εφόδους πεζικάριων στα πεδία εκείνα των μαχών του Α’ ΠΠ, μεταξύ των χαρακωμάτων των αντιμαχόμενων κάθε φορά πλευρών. Εκείνων των πεδίων των διάτρητων από τα διαρκή πυρρά του βαρέως πυροβολικού που καθιερώθηκε να αποκαλείται «no man’s land”. Σε αυτά ,τα πεδία των μαχών κάθε κερδισμένο μέτρο γης στοίχιζε μερικές χιλιάδες ανθρώπινων απωλειών.

Σκοπός μας είναι το να αναδείξουμε τον τρόπο με τον οποίο οι οδυνηρές στιγμές της ιστορίας (κατά αντιστοιχία με τις εμπειρίες της προσωπικής οδύνης) ξεπερνιούνται στις μνήμες με το να ανάγονται σε εξιστορήσεις αναμνήσεων, χωρίς σύνδεση με τα τραγικά συναισθήματα που στην πραγματικότητα είναι αναπόσπαστο μέρος τους. Κατάσταση που οδηγεί στο «κάψιμο» της συλλογικής μνήμης κι ως γνωστόν, για την ιστορία που «λησμονείται» υπάρχει η καταδίκη της επανάληψής της. Μάλιστα συγκεκριμένα το απόσπασμα αυτό του οπτικού υλικού, στη δική μας τη συνείδηση χαράζει μονοπάτι άμεσης μεταφοράς (κάτι σαν ταξίδι στον χρόνο) στο σημερινό πόλεμο –τον πόλεμο στην Ουκρανία– και στο κομμάτι που συμβαίνουν μάχες μες τα χαρακώματα. Σ’ αυτό το τωρινό «no man’s land” ή «meat grinder» όπως σήμερα χαρακτηριστικά αποκαλείται, που επειδή ακόμη συμβαίνει, το μέγεθος των θηριωδιών του δεν έχει ακόμη αποκαλυφθεί στο πραγματικό μέγεθός του. Που και πάλι όμως, με τη δύναμη της εικόνας που μας έρχεται από τα εκεί μέτωπα και πάλι φαντάζει θηριώδες.

#Im_Westen_nichts_Neues #All_quiet_from_the_westrn_front #thecaretaker #its_just_a_burning_memory

Για απ' ευθείας εγγραφή στο κανάλι πατήστε στο link