
แต่ความเงียบ...ไม่เคยลบ “คำสาบาน”กลางคืนอันนิ่งเงียบ…เงาก็ยังร้องไห้
คนที่กูเคยไว้ใจ…กลับเป็นคนปักมีดใส่
หัวใจที่เคยสว่าง…ถูกไฟหักหลังเผา
ตอนนี้…เหลือแค่เงา ที่เดินกลับมาพร้อมความแค้นเงาไม่เคยหายไป
แค่มันรอ…เวลาเอาคืน
ความเจ็บที่ฝังในคืน
คือคำสาป…ที่มึงสร้างไว้เอง
🔥 นี่คือความแค้นของเงา!
🔥 คือไฟจากใจ…ที่เคยถูกเหยียบซ้ำ!
🔥 มึงหนีไม่พ้นแม้ในฝัน
🔥 เพราะเงาที่ตามมา…คือกู!