
sözler:
kırıklar var yeryüzünde insanlar ağlıyorlar
ne çok insan göçtü gitti enkaz altında kaldılar
bulunamadı kimisi kayıplar bilinmiyorlar
umursanmadık biz hiç bizi hiç düşünmediler
affedilmezler, affedilmezler
elbet bir gün boğulurlar ve sürünürler
sanıyorlar ki fark edilmezler
insanları hiç düşünmezler
o an geçti teyzem öldü oğlu ile beraber
sevdiklerimiz öldüler onlarsa susalım istediler
bütün bu olanların hesabını bir gün verecekler
onlar rahatça yaşarken ruhumuzu ezdiler
silinmicekler, kara lekeler
insanları hiçe sayanlar,
unutmayacağız yaşattıklarınızı
“şerefli”lerin rahatlığını
evim vardı maraş’tandım artık yurdum belirsiz
durdurttunuz vinçleri, öldü orda birileri “talihsiz”?
kaderiniz dediniz bizi ölüme terk ettiniz
ancak size dokunursa, o zaman anlarsınız
anlatılacak, anlatılacak
çektirdikleriniz bizlere
söylediğiniz bütün yalanlar
teker teker sorulacak
affetmeyecek kalanlar sizi
o canlar nasıl geri gelecek
umursamadığınız her an için
yalnız insanlar değil
tarih bile sizi affetmeyecek
not: görüntülerin sadece bir kısmı bana ait, kalanı başka kaynaklara ait.
kaynak olarak kullandığım videolar: