The Cinematic Orchestra - Arrival of the Birds & Transformation (Finding the whisper of happiness)

Подробнее о видео

Ο ερχομός των πουλιών κι η μεταμόρφωση.

Τα πουλιά έρχονται στην ψυχή όταν η αγάπη συμβαίνει.
Τότε που η αγαλλίαση που η αγκαλιά της προσφέρει
δίνουν σήμα και ξεχειλίζει η χαρά.
Η ευτυχία δεν είναι μόνο ένα όνειρο,
γίνεται τρόπος ζωής
Τα πουλιά φτεροκοπούν στον τόπο της καρδιάς
κι ο νους απελευθερώνεται,
υψώνεται στους ουρανούς.
Η αγάπη είναι τα πουλιά.
Τα πουλιά είναι η ελπίδα, είναι η χαρά.
Κι η ευτυχία είναι η ίδια η ζωή.
Τα πουλιά μεταμορφώνουν, η ζωή μεταμορφώνει
και μεταμορφώνεται.
Ο άνθρωπος που αγαπά, ελπίζει και ζει τη χαρά
ως τα μύχια της ύπαρξής του.
Χωρίς τα πουλιά,
η ζωή στερείται την ελευθερία της,
για να ξετυλίγει το νόημά της: την ευτυχία.

«Υγεία!» ευχόμαστε τσουγκρίζοντας τα ποτήρια, «Υγεία πάνω απ’ όλα!» ευχόμαστε στις γιορτές. Είναι, όμως, αλήθεια ότι η υγεία είναι το υπέρτατο αγαθό, ώστε να αποτελεί την κορωνίδα των επιθυμιών μας;

Στην πραγματικότητα πίσω από την ευχή για υγεία, κρύβεται η παραδοχή ότι η υγεία φέρνει την ευτυχία. Κι ακριβώς γι’ αυτό είναι που χρειάζεται να αναρωτηθούμε αν πρόκειται για αληθή διαπίστωση και έγκυρη σύνδεση, όπως επίσης καλό είναι να απορήσουμε για το ότι δεν ευχόμαστε άμεσα, πρώτα και πάνω απ’ όλα την ευτυχία.

Παρότι, λοιπόν, το ευχόμαστε, αν σκεφτούμε λογικά, δε θα μπορέσουμε παρά να παραδεχτούμε ότι η ευτυχία και η χαρά δεν συνδέονται απόλυτα με την υγεία. Συνηθισμένο είναι να ακούμε ότι άνθρωποι έπειτα από μια αναποδιά και ένα πρόβλημα υγείας ανακαλύπτουν πως μέχρι τότε στη ζωή τους δεν χαίρονταν πραγματικά και πλέον μπορούν να χαίρονται περισσότερο και ουσιαστικότερα. Η ευτυχία, λοιπόν, καθώς μια κατάσταση του νου και της καρδιάς, δεν ταυτίζεται με τη σωματική ευρωστία και η σκέψη μαζί με τα μπερδεμένα συναισθήματά μας είναι που μας κάνουν να τα ταυτίζουμε

Για την ακρίβεια, η σωματική ευρωστία δε θα έπρεπε να είναι απαραιτήτως το ζητούμενο. Άλλωστε η φθορά είναι αναπόφευκτη. Εκείνο που πράγματι λείπει είναι η αγάπη προς το σώμα μας, η φροντίδα και η αποδοχή του όπως κι αν είναι: υγιές ή άρρωστο κατά τα κοινώς οριζόμενα μέτρα του πολιτισμού μας. Εκεί είναι που πάσχουμε ως πολιτισμός, στην έλλειψη αποδοχής άνευ προσδοκιών μεγαλοσύνης, στην απουσία της καλώς νοούμενης ταπεινότητας, στη μη επιλογή της αυστηρότητας που οδηγεί στην υποτίμηση και στην απόρριψη. Επειδή το αντίθετο από αυτά είναι η αγάπη. Και είναι μια αλήθεια ότι ο ανθρώπινος πολιτισμός δεν έχει υπάρξει ποτέ ως λίκνο της αγάπης. Αντίθετα, πρόκειται για μια συνεχιζόμενη «εξιστόρηση» του αυταρχισμού. Μες τον αυταρχισμό συνδεόμαστε με τους άλλους, αυταρχικά συνδεόμαστε και με τον εαυτό μας, ψυχή τε και σώματι.

Αν μπορούσαμε να φανταστούμε τον εαυτό μας ευτυχισμένο, αν αφηνόμασταν στο φτεροκόπημα της καρδιάς, τότε θα ευχόμασταν μόνο την ευτυχία. Όμως, μας κλείνουν εμπόδια. Μα τι μας εμποδίζει να μιλάμε άμεσα για την ευτυχία και την χαρά; Το θέμα δεν είναι μόνο προσωπικό, άπτεται και της κοινωνικής ψυχολογίας: έχει να κάνει με την θεσμοθετημένη ηθική, λοιπόν, του πολιτισμού, για τον σκοπό του ελέγχου των μαζών. Η χαρά δίνει φτερά και ελευθερία και αυτό το τελευταίο ουδέποτε θελήθηκε να χαριστεί ως αγαθό στους ανθρώπους από την εκάστοτε κάθε φορά εξουσία, υπό τον φόβο της αμφισβήτησής της. Είναι σαν να μην μπορεί να γίνει πιστευτό ότι η χαρά και η ευτυχία είναι απέραντες και φτάνουν για όλους, δεν είναι αναγκαίο να παίρνει ο ένας το κομμάτι του άλλου —η βάση της λογικής της ιδιοκτησίας.

Οι άνθρωποι που βρίσκουν την ευτυχία, κόντρα στα δεδομένα κοινωνικά πρότυπα, μας βοηθούν να αναθεωρήσουμε για τα σημαντικά της ζωής. Ένα τέτοιο παράδειγμα έχει αποτελέσει ο διάσημος επιστήμονας Stephen Hawking, αν και στην περίπτωσή του χρειάζεται προσοχή γιατί κάποιοι ενδεχομένως και πάλι να μην μπορέσουν να ξεφύγουν από την αλλοτρίωση και τον κοινωνικό καθορισμό τους και στο πρόσωπό του να αναγνωρίσουν την ευτυχία στη φήμη και στη διασημότητα. Εμείς πάντως, λαμβάνοντας σκηνές από την ταινία-αφιέρωμα στο πρόσωπό του «The Theory of Everything», θελήσαμε να προσπαθήσουμε να παρακάμψουμε αυτό το εμπόδιο και να επικεντρωθούμε στην εμπειρία της αγάπης ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που αποφασίζουν να διαβούν το μονοπάτι της ζωής χέρι-χέρι κόντρα στις αναποδιές και στις δυσκολίες και στο πώς η εμπειρία αυτή τους κάνει ευτυχισμένους και τους δίνει δύναμη και έμπνευση για δημιουργία, κάτι που κι αυτό επίσης συμβάλει στην ευτυχία και τη διευρύνει. Για τον σκοπό μας, τολμήσαμε να συνδυάσουμε τις σκηνές με κλιπ από την ταινία-ντοκιμαντέρ «The Crimson Wing: Mystery of the Flamingos” για την οποία το αγγλικό συγκρότημα The Cinematic Orchestra έγγραψε τη μουσική, μέρος της οποίας χρησιμοποιήθηκε και για την ταινία «The Theory of Everything».

Το “The arrival of the birds” για εμάς είναι μια μουσική ποίηση για την ελπίδα, ενώ το “Transformation” μας ξυπνάει εικόνες δημιουργίας και αναγέννησης μέσα από την εμπειρία της αγάπης. Τα πουλιά δε μας φαίνονται εδώ άλλο, παρά σύμβολα αυτών των συναισθημάτων και ανθρώπινων ψυχικών καταστάσεων.

#The_arrival_of_the_birds #The_theory_of_everything #The_Crimson_Wing #The_Cinematic_Orchestra